Nasze życie w jakimś sensie przypomina wspinaczkę. Jedni z nas próbują
wspiąć się na jakiś jeden konkretny szczyt, a inni permanentnie
zdobywają jakieś szczyty. Może to być szczyt drabiny kariery, szczyt
władzy, szczyt sławy, szczyt pomyślności finansowej etc etc. To
wdrapywanie się na sam wierzchołek "góry naszych marzeń" sprawia
wrażenie, że z pewnością wraz ze zdobyciem upragnionego szczytu nasze
serce wypełni wielka radość i spełnienie. Niemniej jednak nie zawsze
tak jest, bo jeśli człowiek na szczycie szuka wartości, które nie nadają
życiu prawdziwego sensu, doświadczy poczucia pustki i rozczarowania.
Dlatego tak ważne jest, by w trakcie wspinaczki mieć świetnego
Przewodnika. Dla nas, Chrześcijan, Najlepszym Przewodnikiem jest Bóg,
który wzywa nas, byśmy wspinali się na sam szczyt duchowy, gdzie u celu
spotkamy Stwórcę. Bóg apeluje do każdego z nas, byśmy opuścili swoje
bezpieczne i wygodne miejsca na rzecz wspinaczki, która wymaga
porzucenia po drodze zbytecznego nadbagażu, którym są różnego rodzaju
zniewolenia, grzeszne przyzwyczajenia czy zgubne nawyki... Jeśli
podążymy za głosem Naszego Przewodnika, wówczas każda nasza życiowa
wspinaczka zapewni nam pełnię życia, choćbyśmy po drodze doznali wielu
upadków... W chwili cierpienia warto spojrzeć w niebo, które powinno być
motywacją naszej wędrówki na szczyt i przekonaniem, że wszystko jest
osiągalne dla tego, kto wierzy, że zmierza we właściwym kierunku...Czy jesteś przekonany(-a), że wspinasz się na właściwy szczyt?
